دوره 20، شماره 3 - ( 9-1401 )
جلد 20 شماره 3 صفحات 320-309 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mahmoudiani S, Abedi M. The Relationship Between Domestic Violence Against Women and their Childbearing Intention: A Survey in Sadra City, Iran. sjsph 2022; 20 (3) :309-320
URL: http://sjsph.tums.ac.ir/article-1-6159-fa.html
URL: http://sjsph.tums.ac.ir/article-1-6159-fa.html
محمودیانی سراج الدین، عابدی منظر. رابطه بین خشونت خانگی علیه زنان با قصد فرزندآوری در آنان: یک پیمایش در شهر صدرا. مجله دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی. 1401; 20 (3) :309-320
1- استادیار، گروه جامعه‌شناسی و برنامه‌ریزی اجتماعی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اجتماعی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران ، serajmahmoudiani@gmail.com
2- کارشناس ارشد، گروه جامعه‌شناسی و برنامه‌ریزی اجتماعی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اجتماعی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
2- کارشناس ارشد، گروه جامعه‌شناسی و برنامه‌ریزی اجتماعی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اجتماعی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (712 مشاهده)
زمینه و هدف: خشونت خانگی علیه زنان بهعنوان یک مشخصۀ اجتماعی میتواند رفتارهای باروری زنان را متأثر سازد. مطالعه حاضر به بررسی رابطه خشونت خانگی علیه زنان و قصد فرزندآوری آنها پرداخته است.
روشکار: مطالعه حاضر از نوع پیمایش و با استفاده از پرسشنامه در سال 1401 انجام شده است. جامعه آماری زنان همسردار 15 تا 49 ساله ساکن شهر صدرا بوده است. تعداد نمونه 379 نفر برآورد شد. نمونه گیری با روش خوشهای چندمرحلهای انجام شد. خشونت خانگی علیه زنان با استفاده از 26 گویه مورد سنجش قرار گرفت. گویهها در قالب طیف لیکرت بودند که با جمع نمرات در تمام گویهها نمره خشونت خانگی پاسخگو بدست آمد. برای تحلیل دادهها از نرم افزار20 SPSS، آمارهای توصیفی و رگرسیون لجتسک دووجهی استفاده شده است.
نتایج: نتایج نشان داد که بیشترین نوع خشونت خانگی علیه زنان بهترتیب به خشونت روانی، خشونت جسمی، خشونت اقتصادی و خشونت جنسی اختصاص دارد. مدت ازدواج و تحصیلات زنان بر قصد فرزندآوری آنها اثر آماری معنیدار دارند. افزایش میزان خشونت خانگی علیه زنان به کاهش قصد فرزندآوری آنها میانجامد.
نتیجهگیری: کاهش خشونت خانگی علیه زنان میتواند قصد فرزندآوری را افزایش دهد. بنابراین کاهش خشونت خانگی علیه زنان باید در دستور کار تصمیمگیران ذیربط قرار گیرد.
روشکار: مطالعه حاضر از نوع پیمایش و با استفاده از پرسشنامه در سال 1401 انجام شده است. جامعه آماری زنان همسردار 15 تا 49 ساله ساکن شهر صدرا بوده است. تعداد نمونه 379 نفر برآورد شد. نمونه گیری با روش خوشهای چندمرحلهای انجام شد. خشونت خانگی علیه زنان با استفاده از 26 گویه مورد سنجش قرار گرفت. گویهها در قالب طیف لیکرت بودند که با جمع نمرات در تمام گویهها نمره خشونت خانگی پاسخگو بدست آمد. برای تحلیل دادهها از نرم افزار20 SPSS، آمارهای توصیفی و رگرسیون لجتسک دووجهی استفاده شده است.
نتایج: نتایج نشان داد که بیشترین نوع خشونت خانگی علیه زنان بهترتیب به خشونت روانی، خشونت جسمی، خشونت اقتصادی و خشونت جنسی اختصاص دارد. مدت ازدواج و تحصیلات زنان بر قصد فرزندآوری آنها اثر آماری معنیدار دارند. افزایش میزان خشونت خانگی علیه زنان به کاهش قصد فرزندآوری آنها میانجامد.
نتیجهگیری: کاهش خشونت خانگی علیه زنان میتواند قصد فرزندآوری را افزایش دهد. بنابراین کاهش خشونت خانگی علیه زنان باید در دستور کار تصمیمگیران ذیربط قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بهداشت عمومی
دریافت: 1401/12/24 | پذیرش: 1401/9/30 | انتشار: 1401/9/30
دریافت: 1401/12/24 | پذیرش: 1401/9/30 | انتشار: 1401/9/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
