دوره 17، شماره 2 - ( 6-1398 )                   جلد 17 شماره 2 صفحات 120-110 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Soltan Dallal M M, Ghahremani R, Akhavan Sepahi A, Rajabi Z. Frequency, Antimicrobial Resistance and Serotyping of Shigella-Contaminted Food Samples in Foodborne Disease Outbreaks in Iran. sjsph 2019; 17 (2) :110-120
URL: http://sjsph.tums.ac.ir/article-1-5758-fa.html
سلطان دلال محمد مهدی، قهرمانی روژین، اخوان سپهی عباس، رجبی زهرا. شیوع آلودگی نمونه‌های طغیان غذایی به شیگلا، تعیین سروتایپینگ و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی آن در ایران. مجله دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی. 1398; 17 (2) :110-120

URL: http://sjsph.tums.ac.ir/article-1-5758-fa.html


1- استاد، بخش میکروب شناسی مواد غذایی، گروه پاتوبیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، ایران ، msoltandallal@gmail.com
2- کارشناس ارشد، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، تهران، ایران
3- دانشیار، گروه میکروبیولوژی، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4- کارشناس ارشد، مرکز تحقیقات میکروبیولوژی مواد غذایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده:   (2745 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماری های منتقله از غذا یکی از مشکلات گسترده و رو به رشد در جوامع بشری است. از طرف دیگر مقاومت به عوامل ضد میکروبی یک معضل جهانی بوده و آگهی از الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی میکروارگانیسم­ها برای درمان بیماری­های منتقله از غذا حائز اهمیت است. لذا هدف از این مطالعه تعیین فراوانی نسبی آلودگی نمونه­های طغیان غذایی به شیگلا، تعیین سروتایپینگ و الگوی مقاومت آنتی­بیوتیکی آن در ایران می­باشد.
روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی و در طی مدت سال­های94 و 1395 بر روی 239 طغیان منتقله از غذا که شامل 1012 نمونه (سواپ مدفوع اسهال) ارسال شده از استان­های مختلف ایران صورت گرفت. نمونه­های جدا شده شیگلا از نظر کشت میکروبی، سروگروپینگ و آنتی بیوگرام مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج: از 1012 نمونه سواپ مدفوع 29جدایه شیگلا (86/2 %) به دست آمد. از میان استان­ها کردستان، اصفهان و سمنان با 6/20%، بیشترین طغیان های شیگلایی را به خود اختصاص دادند. بیشترین علائم بالینی مربوط به کرامپ شکمی، استفراغ، تهوع و اسهال غیر خونی بود. در این مطالعه شیوع شیگلا سونئی 16(2/55 %) و شیگلا فلکسنری 13 (8/44 %) به دست آمد. در این مطالعه مقاومت به سیپروفلوکساسین 4/3% گزارش گردید.
نتیجه­گیری: با توجه به فراوانی طغیان­های مربوط به باکتری شیگلا در تابستان و گسترش مقاومت به سیپروفلوکساسین در این باکتری­ها، بررسی الگوی مقاومت دارویی آن ها در کاهش هزینه­های مصرفی درمان و به کارگیری اقدامات لازم جهت کنترل و پیشگیری بیماری حائز اهمیت است.
واژه‌های کلیدی: شیگلا، سیپروفلوکساسین، اسهال
متن کامل [PDF 901 kb]   (1927 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بهداشت عمومی
دریافت: 1398/6/25 | پذیرش: 1398/6/25 | انتشار: 1398/6/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb