روش کار: در این تحقیق 108 نمونه ماهی بیاه تهیه شد. جهت استخراج فلزات از بافتهای مورد مطالعه، از روش هضم خشک استفاده شد و تعیین غلظت فلزات سنگین به وسیله دستگاه جذب اتمی Perkin Elmer 4100 صورت پذیرفت. تجزیه و تحلیل دادهها با نرم افزار SPSS17 و به کمک آزمون t انجام شد که وجود یا عدم وجود اختلاف معنیدار در سطح 5 درصد (05/0= p) تعیین گردید.
نتایج: بالاترین غلظت جیوه، کادمیوم و سرب به ترتیب 005/0±029/0، 047/0±506/0 و 096/0±07/1 میلیگرم بر کیلوگرم در آبشش و پایینترین غلظت به ترتیب 001/0±023/0، 040/0±346/0 و 030/0±903/0 میلیگرم بر کیلوگرم در عضله بود. براساس نتایج به دست آمده در این تحقیق غلظت کادمیوم در آبشش، کبد و عضله ماهی بیاه بین رودخانههای بهمنشیر و دز اختلاف معنیداری داشت (05/0p≤)، اما فلزات جیوه و سرب در اندامهای مورد مطالعه ماهی بیاه در رودخانههای دز و بهمنشیر اختلاف معنیداری نداشت.
نتیجه گیری: در این تحقیق مقدار جیوه در مقایسه با آستانه استاندارد سازمان بهداشت جهانی پایینتر بود اما مقدار سرب و کادمیوم از آستانه بالاتر بود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |