دوره 22، شماره 3 - ( 1-1403 )
جلد 22 شماره 3 صفحات 248-233 |
برگشت به فهرست نسخه ها
پریسا بریموندی1 
، نرجس شکری2 ، عبدالرحیم اسدالهی*3، مسعود کریمی4 ، سید منصور کشفی5
، نرجس شکری2 ، عبدالرحیم اسدالهی*3، مسعود کریمی4 ، سید منصور کشفی5
1- 1- کارشناس ارشد، گروه آموزشی سالمندشناسی، دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- کارشناس ارشد، گروه آموزشی سالمندشناسی، دانشکده بهداشت شیراز، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
3- کارشناس ارشد، گروه آموزشی سالمندشناسی، دانشکده بهداشت شیراز، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران ،a.asadollahi@hotmail.co.uk
4- استاد، گروه آموزشی بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت شیراز، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
5- استاد، گروه آموزشی بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت شیراز، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
2- کارشناس ارشد، گروه آموزشی سالمندشناسی، دانشکده بهداشت شیراز، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
3- کارشناس ارشد، گروه آموزشی سالمندشناسی، دانشکده بهداشت شیراز، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران ،
4- استاد، گروه آموزشی بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت شیراز، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
5- استاد، گروه آموزشی بهداشت عمومی، دانشکده بهداشت شیراز، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (1262 مشاهده)
زمینه و هدف: اپیدمی کرونا و قرنطینه خانگی، شرکت در فعالیتهای بدنی سالمندان را تحت تأثیر قرار داده است؛ این در حالی است که سالمندان، به ویژه سالمندان مبتلا به فرتوتی جهت حفظ و یا بهبود وضعیت سلامتی خود به انجام تمرینات ورزشی منظم دارند. از اینرو هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرینات حرکتی در منزل بر عملکرد شناختی و فعالیتهای ابزاری زندگی روزمره زنان سالمند فرتوت میباشد.
روش کار: جامعه آماری در این پژوهش نیمهتجربی، زنان سالمند شهر شیراز بودند. 80 زن به روش مبتنی بر هدف و با توجه به معیارهای ورود، در پژوهش شرکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه 40 نفره آزمون و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمون برنامه تمرینات ورزشی خود را در طی 8 هفته 3 جلسهای (یک ساعته) از طریق واتساپ دریافت نموده و انجام دادند. قبل از انجام مداخله و یک ماه بعد از آخرین جلسه مداخله شرکتکنندگان دو گروه پرسشنامههای جمعیتشناختی، شاخص آسیبپذیری تیلبورگ، آزمون کوتاه وضعیت شناختی و شاخص لاوتون را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای تیمستقل و تی زوجی در نرمافزار 27 SPSS استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد که انجام تمرینات حرکتی بر روی فرتوتی (39/1= Cohen’s d) (001/0>p)، وضعیتشناختی (41/1= Cohen’s d) (040/0 =p) و انجام فعالیتهای ابزاری زندگی به طور مستقل (40/0= Cohen’s d) (007/0 =p) در زنان سالمند فرتوت تأثیر مثبتی داشت.
نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه از اثر غالب پروتکل تمرینی اجرا شده در این پژوهش بر روی متغیرهای مذکور حمایت میکند؛ بنابراین توصیه میشود از این تمرینات ورزشی در دورههایی مانند قرنطینه کرونا در منزل استفاده شود.
روش کار: جامعه آماری در این پژوهش نیمهتجربی، زنان سالمند شهر شیراز بودند. 80 زن به روش مبتنی بر هدف و با توجه به معیارهای ورود، در پژوهش شرکت کردند و به صورت تصادفی به دو گروه 40 نفره آزمون و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمون برنامه تمرینات ورزشی خود را در طی 8 هفته 3 جلسهای (یک ساعته) از طریق واتساپ دریافت نموده و انجام دادند. قبل از انجام مداخله و یک ماه بعد از آخرین جلسه مداخله شرکتکنندگان دو گروه پرسشنامههای جمعیتشناختی، شاخص آسیبپذیری تیلبورگ، آزمون کوتاه وضعیت شناختی و شاخص لاوتون را تکمیل کردند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای تیمستقل و تی زوجی در نرمافزار 27 SPSS استفاده شد.
نتایج: نتایج نشان داد که انجام تمرینات حرکتی بر روی فرتوتی (39/1= Cohen’s d) (001/0>p)، وضعیتشناختی (41/1= Cohen’s d) (040/0 =p) و انجام فعالیتهای ابزاری زندگی به طور مستقل (40/0= Cohen’s d) (007/0 =p) در زنان سالمند فرتوت تأثیر مثبتی داشت.
نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه از اثر غالب پروتکل تمرینی اجرا شده در این پژوهش بر روی متغیرهای مذکور حمایت میکند؛ بنابراین توصیه میشود از این تمرینات ورزشی در دورههایی مانند قرنطینه کرونا در منزل استفاده شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
بهداشت عمومی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |