BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://sjsph.tums.ac.ir/article-1-5411-fa.html
، پریوش کردبچه2 ، شیرین فره یار3 ، فاطمه نوربخش4 ، ساسان رضایی* 5
2- استاد، گروه قارچ شناسی و انگل شناسی پزشکی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- استادیار، گروه قارچ شناسی و انگل شناسی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- استادیار، گروه بیولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ورامین پیشوا، ورامین، ایران
5- ستاد، گروه قارچ شناسی و انگل شناسی پزشکی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ،
زمینه و هدف: بررسی ژن های دخیل در بیماریزایی آسپرژیلوس فومیگاتوس و شناسایی عوامل ضد قارچی جایگزین، با توجه به موارد روز افزون مقاومت های دارویی ایجاد شده نسبت به آن، همواره مورد لزوم بوده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر دیکلوفناک سدیم بر رشد و بیان ژن sidB در آسپرژیلوس فومیگاتوس می باشد.
روش کار: در این پژوهش، پس از کشت آسپرژیلوس فومیگاتوس و تهیه سوسپانسیون قارچی، حداقل غلظت مهار کنندگی دیکلوفناک سدیم، تحت غلظت های µg/ml 1000-25 تعیین گردید. سپس، استخراج RNA از سوسپانسیون قارچی تحت غلظت های 700،500 و µg/ml900 از دارو انجام گرفت. در نهایت میزان بیان ژن با سنجش سطوح مختلف mRNA-sidB بوسیله روش Real-time PCR بررسی گردید.
نتایج : مشاهده گردید که با افزایش غلظت دیکلوفناک سدیم، میزان تولید میسلیوم کاهش می یابد و دارو درغلظت های بالاتر از µg /ml 500، اثر مهاری قابل توجهی بر رشد آسپرژیلوس فومیگاتوس داشته است.
نتیجه گیری: یافته های حاصل از این پژوهش نشان میدهند، دیکلوفناک سدیم میتواند سبب کاهش شدید میزان رشد آسپرژیلوس فومیگاتوس شود. بر این مبنا، می توان آن را یکی از عوامل دارویی موثر بر مهار رشد آسپرژیلوس فومیگاتوس در نظر گرفت.
دریافت: 1395/10/1 | پذیرش: 1395/10/1 | انتشار: 1395/10/1
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
