دوره 14، شماره 2 - ( 6-1395 )                   جلد 14 شماره 2 صفحات 74-61 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


1- دانشجوی دوره دکتری، گروه مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
2- استادیار، گروه مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب ، a_hafez@azad.ac.ir
3- دانشجوی دوره دکتری، گروه مدیریت صنعتی، دانشگاه علامه طباطبایی تهران
4- دانشجوی دوره کارشناسیارشد، گروه مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
چکیده:   (7537 مشاهده)

زمینه و هدف: امروزه در راستای انتخاب یک روش نگهداری مناسب در مدیریت پسماندهای خدمات مراقبت بهداشتی، تصمیم برای انتخاب یک فناوری بهینه به منظور از بین بردن پسماندهای بیمارستانی یک مسئله تجزیه و تحلیل تصمیم‌‌گیری چند معیاره پیچیده است که شامل عوامل و معیارهای کیفی و کمی میباشد. براین اساس، این مقاله یک مدل تصمیمگیری جدید برای انتخاب گزینه برتر مدیریت پسماندهای بیمارستانی در شهر تهران ارائه مینماید.

روش کار: در این مطالعه، انتخاب فناوریهای نگهداری پسماندهای بیمارستانی  بر مبنای اطلاعات غیردقیق یا دادههای غیرقطعی بوده و متغیرهای کلامی توسط تصمیم­گیرندگان (خبرگان) به منظور ارزیابی رتبه­ها و اوزان معیارها و گزینه­های توصیف شده استفاده میگردند. بر این اساس، در این پژوهش از مدل تصمیمگیری چندمعیاره ترکیبی شاملروشهای فرآیند شبکهای تحلیلی فازی و روش مالتی­مورای فازی استفاده میشود. مدل از فرآیند شبکهای تحلیلی فازی برای بدست آوردن وزنهای مرتبط با معیارها و زیر معیارهای ارزیابی فناوری برتر نگهداشت پسماندهای خدمات مراقبت بهداشتی و از روش مالتی­مورای فازی برای ارزیابی 5 فناوری موجود بر اساس معیارهای مذکور استفاده مینماید.

نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که معیارهای "محیط زیستی" و "فنی" مهمترین معیارهای انتخاب فناوری برتر و "روش هیدروکلاو" مناسب­ترین فناوری نگهداشت پسماندهای بیمارستانی در شهر تهران میباشد.

نتیجهگیری: چارچوب پیشنهادی ارائه شده برای ارزیابی فناوریهای نگهداری پسماندهای بیمارستانی اثربخش بوده و روش هیدروکلاو، به عنوان بهترین راهحل و مناسب­ترین گزینه از دیدگاه محیط­زیستی،  بهداشت عمومی و فنی برای شهر تهران محسوب شود.          

متن کامل [PDF 291 kb]   (2598 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بهداشت عمومی
دریافت: 1395/6/31 | پذیرش: 1395/6/31 | انتشار: 1395/6/31

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.